Deze vraag is zeer relevant voor de dagelijkse veterinaire praktijk, omdat de meeste huisdieren met actieve klinische symptomen al behandeld worden met anti-allergische medicijnen op het moment dat de discussie ontstaat over het al dan niet testen van IgE-gevoeligheden voordat men begint met allergeen immunotherapie.
Thierry Olivry
Onderzoeksprofessor in immunodermatologie
NC State University College of Veterinary Medicine, Raleigh, North Carolina, Verenigde Staten
Wetenschappelijk adviseur en consultant in dermatologie en allergie
Nextmune, Stockholm, Zweden
In 2013, onder auspiciën van het Internationale Comité voor Allergische Ziekten van Dieren (ICADA), publiceerde mijn vriend Manolis Saridomichelakis van de Universiteit van Thessalië, Griekenland, en ikzelf een op bewijs gebaseerde review over wachttijden voor anti-allergische medicijnen voordat specifieke serologische tests via intradermaal of IgE bij honden worden uitgevoerd. (Olivry en Saridomichelakis, Vet Dermatol, 2013).
Na het bekijken van de beschikbare gegevens op het moment van publicatie, hebben we de resultaten samengevat in de volgende tabel:
In de derde kolom zijn de “optimale wachttijden – TRO” degenen die bewezen of zeer waarschijnlijk geen invloed hebben op de testresultaten. In de meest rechtse kolom hebben we een minimale wachttijd gedefinieerd, d.w.z. de perioden die hooguit geassocieerd kunnen worden met een klein remmend effect, maar die geen invloed zouden moeten hebben op de interpretatie van de testresultaten.
Er ontbreken duidelijk nieuwe medicijnen in deze tabel: oclacitinib (Apoquel, Zoetis) en lokivetmab (Cytopoint, Zoetis), maar deze waren niet beschikbaar op de markt ten tijde van onze studie.
Ik heb daarom in mijn favoriete databases en congresabstracts gezocht om de noodzakelijke informatie te vinden. Tijdens het North American Veterinary Dermatology Congress van 2015 hebben collega’s van de Michigan State University duidelijk vastgesteld dat oclacitinib geen invloed heeft op de interpretatie van de IDR- of IgE-serologie. Tijdens het Wereldcongres voor Veterinaire Dermatologie van 2016 toonde een studie door Zoetis aan dat in een canine model van huisstofmijtallergie, lokivetmab geen remmend effect had op de IDR- of IgE-serologie, een verwachte uitkomst gezien het selectieve werkingsmechanisme van dit product.
Voor oclacitinib en lokivetmab zou ik daarom zeggen dat de minimale wachttijden (TRM) “0” zijn voor intradermale en IgE-serologische tests, wat betekent dat beide testvormen kunnen worden uitgevoerd wanneer honden worden behandeld met oclacitinib en lokivetmab, zoals hierboven aangegeven voor cyclosporine.
U zou me kunnen vragen: “En wat met katten?” Helaas kon ik tijdens mijn onderzoek en literatuurstudie slechts één artikel identificeren waarin resultaten in een experimenteel model van allergische astma bij katten werden gerapporteerd (Chang, Vet Immunol Immunopathol 2011). In deze studie schaadden orale prednisolon en geïnhaleerde budesonide de IDT-resultaten, maar niet de serologie. Ik stel daarom TRO van 14 en 0 dagen voor voor IDR en serologie, respectievelijk; deze tijden zijn hetzelfde voor honden (zie bovenstaande tabel).
Helaas kon ik geen gegevens vinden om de wachttijden voor cyclosporine en oclacitinib te bepalen vóór de IDT- of IgE-serologische tests bij katten. Toch is er geen reden om aan te nemen dat de tijden anders zouden zijn dan die voor honden – per slot van rekening zouden de werkingsmechanismen van een medicijn voor alle soorten hetzelfde moeten zijn?
Dus, om de oorspronkelijke vraag te beantwoorden, geef ik mijn favoriete antwoord: “het hangt ervan af!” Inderdaad, wachttijden zullen altijd afhangen van de werkingsmechanisme van een medicijn en waarschijnlijk ook van de dosering. Glucocorticoïden en type 1 antihistaminica verstoren over het algemeen de resultaten van de IDT. Ondertussen zouden cyclosporine, oclacitinib en lokivetmab de huidtestresultaten niet moeten beïnvloeden bij de doses die gewoonlijk worden gebruikt om allergische dieren te behandelen. Tenslotte zal geen van deze medicijnen typisch een invloed hebben op de IgE-serologieresultaten, zodat honden (en waarschijnlijk katten) op elk moment bloedtesten voor gevoeligheid kunnen laten uitvoeren!
